Tja dat is een zin die misschien negatief kan klinken maar juist voor mij als positief wordt bedoeld. Nog een laag dieper zakken in mij als persoon en in mijn rol als begeleider. De ontwikkeling hierin het afgelopen jaar is niet zozeer nog meer opleiding maar veel meer het integreren van alle opleidingen die ik gedaan heb de afgelopen jaren. Die rugzak aan ervaring, opleiding, reflectie en wetenschap eens leeggooien op de grond en herinrichten. Eruit halen wat ik mooi vind en het vooral nog mooier maken, het eigen maken en van mij maken, want dat is mijn werkwijze. Eerst van mij worden om het echt goed te kunnen toepassen. Dat betekent veel mee werken en vooral steeds weer iets bijstellen en aanpassen en verhelderen. Ook de lagen van mezelf onderzoeken en afpellen en onderzoeken wat ik wil behouden of anders wil vasthouden. Nog steeds ben ik bezig met het onderzoek of zaken los te laten zijn. Ik heb daar namelijk ernstig mijn twijfels bij.
Loslaten betekent in mijn ogen met lege handen staan en lege handen kan heel beangstigend of ‘onthand’ voelen. Om die reden vind ik anders vasthouden echt een prettigere zienswijze.
Anders vasthouden kan namelijk veel losser of op wat voor wijze dan ook, dat wat jezelf passend vindt. Je hebt het in eigen hand . Het eervol afscheid nemen van een gedraging betekent nog steeds dat die is geweest en dat je er van een afstand naar kan kijken. Het heeft je hoe dan ook iets geleerd, opgeleverd en gevormd. Aanleren is gemakkelijker dan afleren. Als je er wat mee gedaan hebt om de ervaring de plek te geven waar het hoort, dan heb je het niet de rug toegedraaid maar het wel daar gelaten waar het hoort en je hebt het zinvolle meegenomen van wat je geleerd hebt en naar mijn idee ben je het dan anders gaan vasthouden.
Dat betekent ook dat die ervaring niet meer zo zwaar drukkend hoeft te zijn. Dat kan zomaar opleveren dat je lijf en hoofd veel vrijer aanvoelt waardoor ruimte ontstaat voor nieuwe ervaringen.
Doordat het afgelopen jaar de maanden november en december voor mij extra zwaar aanvoelden brachten ze ook herinneringen terug van het verleden die deze maanden altijd een zware noot hebben gegeven. Ze hebben zelfs gezorgd dat deze maanden niet meer als prettig gezien konden worden en afgelopen jaar heeft daar nog een schepje bovenop gedaan.
Nu in het nieuwe jaar met een nieuwe blik, die soms ineens zo helder kan zijn, bemerk ik dat ik die invloed niet meer zo sterk wil laten zijn. De slechte ervaringen kunnen zomaar de ontzettend fijne aan de kant schuiven. Ze kunnen een podium pakken en zorgen dat ze alle ruimte krijgen . Ik bemerkte dit bij mijzelf en ik zag het ook meer bij anderen gebeuren. Natuurlijk kan een nare ervaring een podium krijgen en dan is noodzakelijk dat goed door te werken en te verwerken en het vervolgens weer een plek te geven tussen andere ervaringen. Daardoor krijgt je eigen ‘hier en nu leven’ weer ruimte. Ruimte om nieuwe ervaringen op te doen. De ervaringen uit het verleden in te zetten op een wijze waar je daadwerkelijk wat aan hebt in het hier en nu en waar anderen ook wat aan kunnen hebben.
Door te dragen wat van jou is!
Het grappige uit deze laatste zin is, dat loslaten er wel degelijk is. Het is echter niet het loslaten van jezelf maar het loslaten van dat wat niet van jou is. En He! dat is nou toch wel echt lekker loslaten!
Gelukkig 2024.